Nieuwjaartoespraak 2024 burgemeester Blanksma

Hieronder leest u de nieuwjaarstoespraak van burgemeester Blanksma.

Wat goed om u vanavond allemaal weer te mogen zien, hier in de culturele parel van onze stad. In óns Speelhuis.

Ik voel me zelf ook een beetje te gast, zoals ik daar net mocht inchecken. Te gast op dit podium van de Helmondse Musical. Wat hebben jullie de stad de afgelopen weken weer een mooi cadeau gegeven: Hotspot 2050!

Tweede kerstdag zat ik nog aan úw kant van de zaal, genietend van de première. Vandaag mag ik tussen deze geweldige artiesten staan, in dit indrukwekkende decor. Het voelt als een cadeautje, een cadeautje aan onze stad, aan ons stadsbestuur…super dat jullie na zoveel intensieve weken vanavond deze uitsmijter willen verzorgen tijdens onze traditionele nieuwjaarsontmoeting van de gemeente.

Lieve gasten,

Een nieuw jaar. Vol met nieuwe kansen.

Een nieuwjaarsbijeenkomst. Vol met nieuwe ontmoetingen.

Een nieuwe stap op weg naar dat magische jaar 2050.

Een moment waarop mensen straks wellicht zeggen: de komende 50 jaar gaan we het écht anders doen.

Óf zal het een moment zijn waarop wordt gezegd: in de eerste helft van deze eeuw is het leven in de wereld, in ons land, in ons Helmond, echt een stukje beter geworden? En laten we vooral dóórgaan op die weg?

Wie het weet, mag het zeggen. Ik heb geen glazen bol.

Maar ik bekijk het graag van de zonnige kant.

Want kijk eens naar alle ontwikkelingen die onze stad doormaakt. Vraag het aan mensen die hier 24 jaar geleden voor het laatst waren, in het jaar 2000. Wat zien zij nu?

Een stad waar bedrijven zich graag vestigen, waar bouwkranen de skyline domineren, waar wijkontwikkeling meer is dan een ambtelijke werktitel.

Ik liep afgelopen weekend langs het Kanaal, en dan zie je dat Helmond daar echt een nieuwe aanblik krijgt. We bouwen volop, maar met behóud van onze eigenheid. Helmond blijft Helmond en dat is maar goed ook. Intussen zijn we met meer dan 95.000 stadsgenoten, een mijlpaal die vorig jaar werd bereikt toen Esther Sloots van Eindhoven naar Helmond verhuisde.

De rode loper ligt uit voor onze 100.000ste bewoner.

Er worden huizen en appartementen gebouwd, we ontwikkelen compleet nieuwe wijken bij Brandevoort en Houtsdonk. En de metamorfose van het Stationskwartier geeft straks een kwalitatieve impuls aan ons centrum waar je U tegen zegt.

Met in het hart daarvan ons nieuw stadskantoor. Dat geen stadskantoor meer heet, maar het “Huis voor de Stad”. Úw huis dus. Nog een paar maanden en dan nemen we daar onze intrek. Later dit jaar bent u allemaal van harte welkom bij de grote opening!

Maar ook bestaande wijken hebben onze volle aandacht. Kijk naar de Leonardusbuurt, waar Volksbelang bezig is met een flinke renovatie. Vorig jaar sprak ik daar een aantal keer met bewoners. Een echte volksbuurt, trots op de wijk. De huizen worden weer echt leefbaar. Het heeft lang geduurd. Maar zoals een van de bewoners tegen mij zei: “Alles wordt perfect opgeknapt, ik mag mee beslissen en het wordt nog mooier als nieuw. Het is hier fijn wonen. Ik ga hier nooit meer weg! “

Helmond, waar voorzieningen met de dag beter worden. Een stad die ook nog eens een nieuw sporthart krijgt: De Braak. Waar straks heel Helmond sport.

Makers van de Toekomst: kijk om je heen en je ziet wat we met deze spreuk bedoelen. We investeren in innovatie, we koesteren onze technische talenten. We verzinnen slimme oplossingen voor een duurzame wereld.

Helmond, een stad waar steeds meer te doen is. Steeds meer een evenementenstad. Met nieuwe initiatieven zoals het Ibizafestival dat dit jaar voor het eerst plaatsvond in het Burgemeester Geukerspark. Maar ook met erkende succesnummers als de Kasteeltuinconcerten, de Blues Route en Dickensnight. En uiteraard met mooie exposities in ons Museum.  

Dames en heren, Helmond is een stad die ook z’n uitdagingen kent. En érkent. En daar wat mee doet.

We zijn immers een stad met meerdere gezichten. Straten en buurten waar het uitstekend gaat, worden afgewisseld met straten en buurten waar dat zeker niet het geval is. Niet alles is maakbaar, dat realiseer ik me heel goed. Maar door bijvoorbeeld de woningvoorraad beter te verdelen, door activiteiten te stimuleren, door buurtpreventie aan te jagen, door vroegtijdig ondersteuning te geven waar dat nodig is, kunnen we wel degelijk een verschil maken.

Meerdere gezichten, maar zeker ook een sociáál gezicht. Dat hebben we laten zien in de afgelopen, soms heel moeilijke jaren. We hebben elkaar vastgehouden en zijn bijgesprongen waar dat nodig was. Ook als gemeente.

Natuurlijk, we kunnen niet alle problemen oplossen. Wanneer je dat verwacht van de lokale overheid, dan word je per definitie teleurgesteld. We zijn geen bedrijf dat gemakkelijk aan de knoppen van winst en verlies kan draaien. Was het maar zo simpel. We moeten het bovenal sámen doen. Inwoners, organisaties, ondernemers, de verschillende overheden.

Gelukkig zit juist in dat samenwerken, hier in Helmond, onze kracht. Het samen rooien: dat zit in onze genen. En u, zoals u hier met z’n allen tegenover mij zit: u bent de belichaming van die samenwerking.

Dames en heren, lieve gasten,

Ik hou van deze stad.

Misschien wel bovenal omdat ik in Helmond mijzelf kan zijn. Iemand die dat heel mooi verwoordde, was Luc de Graaf, de Helmondse stadskunstenaar die ons het afgelopen jaar helaas is ontvallen. Ik citeer hem uit een interview dat hij kort na zijn uitverkiezing tot stadskunstenaar gaf:

Zo vroeg een dame mij laatst nog hoe ze aansluiting kon vinden bij haar nieuwe woonplaats Helmond: ‘Waar moet ik heen?’ Mijn antwoord: gewoon je leven leiden, om je heen kijken en niet krampachtig naar iets op zoek gaan. 

Exact dat: in Helmond is ruimte om jezelf te zijn, of je hier nu bent geboren en getogen, of niet.

Maar, hij zei ook dat we om ons heen moesten kijken. Niet onze ogen sluiten voor diegene die het soms wat lastiger hebben. Die het niet alleen redden, die een arm nodig hebben van wie dan ook, die níet gewoon hun leven kunnen leiden.

Het afgelopen jaar heb ik weer een serie huiskamergesprekken gevoerd. Steeds met zo’n zes Helmonders, die zich normaal gesproken niet zo snel laten horen. Mensen die mij vertelden hoe het is om in de schulden te zitten, geen dak boven je hoofd te hebben, dag en nacht bezig te zijn met mantelzorg. Jongeren voor wie de lokroep van de onderwereld te sterk was.

Ik ben ze dankbaar dat ze hun verhalen met mij hebben willen delen. Als overheid kunnen we hier echt iets van leren. Vooral meer luisteren, geen drempels opwerpen, naast onze inwoners gaan staan en niet tegenover.

Ik zag en ik hoorde dat het soms wel degelijk uitmaakt waar je wieg heeft gestaan. En wat dat kan doen met de kansen die je krijgt. Maar ik zag ook mensen die er ondanks alle tegenspoed wat van proberen te maken. Niet bij de pakken neer zijn gaan zitten en daarin ondersteund worden door vrienden, buren, door maatschappelijke organisaties.

Lieve mensen,

Als lokale overheid willen we het waar nodig ánders doen. De andere overheid, noemen we dat. Meer werken vanuit de bedoeling. Mensen helpen en daarbij verder kijken dan enkel de ooit bedachte regeltjes. Steeds opnieuw weer nadenken wat in déze situatie de beste oplossing is.

En dat niet alleen reactief, als problemen al aan de oppervlakte zijn gekomen. Maar ook door er op een éérder moment al te zijn. Trots ben ik op ons programma Preventie met Gezag, waarvoor we de komende jaren enkele miljoenen van het rijk krijgen. Een programma dat ervoor moet zorgen dat jongeren weerbaarder worden. Dat ze kansen zien en kansen pakken, maar dan wel de kansen van het rechte pad. We gaan letterlijk en figuurlijk naast ze staan en helpen ze om de juiste afslag te nemen. Geen schoolverzuim, geen schulden.

Trots ben ik ook op onze gastvrijheid. Voor mensen in nood, voor mensen die hun eigen land zijn ontvlucht en die wij hier een veilige haven bieden.

En voor mensen in nood die uw buurman of buurvrouw hadden kunnen zijn. Maar die een dak boven hun hoofd zijn kwijtgeraakt, om wat voor ’n reden dan ook.

Vorige maand was ik in de Kamenij, onze winteropvang voor de nachtelijke uren. Respect voor de medewerkers van SMO die daar een thuis - en vooral een luisterend oor - bieden aan Helmonders in nood. Triest dat het nodig is, maar toch: goed dat we die voorziening hebben. En hetzelfde kan ik zeggen over Stichting Leergeld - die in 2024 20 jaar bestaat - en die het afgelopen jaar ruim 4000 kinderen uit gezinnen met geldzorgen in Helmond hebben geholpen. Een fiets, abonnement voor de voetbal, een laptop. Voor sommigen zo gewoon, voor anderen niet. Maar ook een organisatie als Super Sociaal maakt hier in Helmond het verschil.

Ook dat is Helmond. Het Helmond waar we om ons heen kijken. Zoals Luc de Graaf dat bedoelde.

Dames en heren,

Vergeet Strijp S, dankzij de Helmondse musical weten we waar het in 2050 écht allemaal gebeurt: hier op Strijp H! Helmond als een soort verlengstuk van Eindhoven.

Creatief gevonden, dat zeker.

Maar ik zeg: doe toch maar niet… Helmond blijft Helmond!

Ik richt mijn vizier liever op De Peel en op Brainport, want die regionale samenwerking is de sleutel van ons succes. Dat geldt voor Helmond, maar evenzeer voor Eindhoven, voor Laarbeek, voor Oirschot en voor iedere andere gemeente in onze prachtige regio.

We zijn booming, zoals dat zo mooi heet. Weet u het nog: de massaontslagen uit het begin van de jaren ’90? De grote zorgen over de toekomst van deze regio? Hoe zouden we er ooit weer bovenop komen?

Wie kon toen vermoeden dat Zuidoost-Brabant 30 jaar later een van de belangrijkste pijlers onder onze nationale economie zou worden. Dat het huisvesten van al die broodnodige arbeidskrachten ons de meeste kopzorgen zou gaan kosten? En dat de vergroening van de economie soms harder gaat dan we met onze technische mensen en ons energieaanbod kunnen bijbenen?

Het zijn allemaal uitdagingen die we niet op de schaal van de eigen gemeente kunnen oplossen. Samen, dat is de enige weg. Of het nu gaat om een regionaal bedrijventerrein, om de aanpassing van de wegenstructuur, om de opvang van mensen met onbegrepen bedrag, om het bieden van de juiste zorg aan onze jeugd. Al die uitdagingen overstijgen onze eigen gemeentegrenzen.

Het is goed om op te komen voor je eigen gemeente, voor je eigen inwoners. Maar dat doen we bovenal door vanuit het gemeenschappelijke te denken. Want ja, hier in Helmond profiteren we óók van een nieuw station in Eindhoven, van de bedrijvigheid in Veldhoven, van de heerlijke natuur in de Deurnese Peel. Zoals mensen van elders kunnen genieten van de podia in onze Cacaofabriek, van ons gastvrije centrum en ons unieke Kasteel.

Daarom blijf ik zeggen, tegen al mijn collega-bestuurders in deze regio: kijk over je eigen gemeentegrens heen, zoek elkaar op, dúrf het regionale belang voorop te zetten. Want juist dát is in het belang van de inwoners van dit prachtige stukje Nederland!

Lieve gasten,

Het is vandaag de laatste keer dat ik u vanaf deze plek het beste voor het nieuwe jaar mag wensen. Mijn afscheid als burgemeester komt met het aanbreken van dit nieuwe jaar in zicht.

Geen dag heb ik spijt gehad van mijn sollicitatie naar dit prachtige ambt. In deze prachtige stad. Met deze geweldige mensen. De Helmonders. Die het hart op de tong dragen, wars zijn van opsmuk en zeggen waar het op staat. Die gewoon nog roepen ‘hé burgemeester’ als ik op een zaterdag door de stad fiets.

Een stad die ik in mijn hart heb gesloten en niets kan dat nog veranderen.

Maar gelukkig, het jaar is pas net begonnen en het is nog lang geen 1 november. Ik ben nog niet weg. We gaan nog vele bakens verzetten. Met u, met de raadsleden, met de ondernemers, met de vrijwilligers, met collega’s in de regio, met oude en met nieuwe Helmonders.

Én het is nog lang geen 2050. We hebben nog alle tijd om er samen voor te zorgen dat de nieuwe generatie in dat jaar zal zeggen: die oudjes hebben het nog niet eens zo slecht gedaan in de eerste helft van deze eeuw!

En daarmee is de cirkel van mijn nieuwjaarsspeech weer rond: ik begon met Hotspot 2050 van de Helmondse Musical, en ik eindig daarmee. Want ik heb nog iets te doen, en dat is de uitreiking van de Helmondse Held 2023. Een prijs voor een bijzonder initiatief met een grote impact. 

Zonder het te weten, heeft de prijswinnaar vandaag meegewerkt aan het opluisteren van hun eigen feestje…want wie verdient deze prijs meer dan de Helmondse Musical!

Iedere twee jaar zetten jullie hier een productie neer op het podium die de parels van het erfgoed van de stad breed en toegankelijk onder de aandacht brengt. Voor Helmonders, door Helmonders. Jullie brengen zo reuring in de stad. Passend bij een stad die in 2050 dé hotspot van de regio gaat zijn. Graag nodig ik Bob Grijpstra en John van der Sanden uit om de prijs in ontvangst te nemen.

Dames en heren,

Hartelijk dank voor uw aandacht. Mede namens de wethouders van Helmond wens ik u een fantastisch en liefdevol 2024. Zorg goed voor elkaar.